Υπαίθριος Ζωή Λαρίσης

Ενός λεπτού σιγή

… ενός λεπτού σιγή…

…για τα 63 παληκάρια που τον Φλεβάρη του 91 έχασαν την ζωή τους όταν το μοιραίο μεταγωγικό αεροσκάφος τύπου C-130 συνετρίβει στην κορυφή Τσατσάλι του όρους Όθρυς ,

…για όλους τους ανθρώπους ,που επέβαιναν στα δύο μοιραία τρένα που συγκρούστηκαν στα αγαπημένα μας Τέμπη

…και για κρυφούς θανάτους εκατό …δικούς μας…

Κάπως έτσι ξεκινήσαμε την πορεία μας τα 60 μέλη του συλλόγου μας την περασμένη Κυριακή στις 12 του Μάρτη,με πιο βαριά καρδιά,σκέψη και πόδια …

Μα για άλλη μια φορά το βουνό μας έδωσε το μάθημα του…

ΖΗΣΤΕΕΕΕΕΕ μας φώναζε…

Μια μέρα θα ξυπνήσετε και δεν θα υπάρχει πια χρόνος για να κάνετε τα πράγματα που θέλετε στη ζωή σας….σηκωθείτε από τον καναπέ και ΖΗΣΤΕ!!!

Είναι πια σχεδόν επαναστατική πράξη να ζούμε όμορφα τη ζωή μας και να

Κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν…

αλλά πάντα μια ωραία δράση έχει ως αποτέλεσμα μια ωραία μέρα …

και μια ωραία μέρα …μια ωραία βδομάδα

και μια ωραία βδομάδα …ένα ωραίο μήνα

…και κάπως έτσι…μια ωραία ζωή!!!

Εμείς την απόφαση μας την πήραμε…οι Κυριακές μας θα ναι γεμάτες ομορφιά, γεμάτες οξυγόνο, γεμάτες πανέμορφα τοπία και φύση…και έτσι όμορφη θα ψάχνουμε να κάνουμε και την ζωή μας την υπόλοιπη εβδομάδα!

Κοινοποίηση
Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
Email